Każdemu dziecku, niezależnie od koloru skóry, wyznania czy pochodzenia, przysługują takie same prawa - prawa dziecka.
Najważniejszym dokumentem dotyczącym praw dziecka jest Konwencja o prawach dziecka uchwalona w 1989 roku przez Zgromadzenie Ogólne Organizacji Narodów Zjednoczonych i ratyfikowana przez Polskę w 1991 roku. Pierwszy rys na temat tego jak miała wyglądać Konwencja Praw Dziecka przedłożyła Polska. Prawa dzieci zawarte są także w Konstytucji Rzeczypospolitej Polski.
Prawa dziecka to prawa do: odpowiedzialności rodziców za dziecko, pomocy dziecku przez państwo, równości bez względu na kolor skóry, wyznanie, pochodzenie, pomocy, opieki i leczenia, nauki, odpoczynku, rozwijania swoich zainteresowań i talentów, prywatności, do swojego miejsca, wychowania w rodzinie, do kontaktu z obojgiem rodziców, wypowiadania się w sprawach, które dotyczą dziecka, do poszanowania wyboru dziecka, życia w zdrowiu fizycznym i psychicznym, życia bez przemocy.
Tych praw na gruncie Polskim przestrzegał już J. Korczak (lekarz, pedagog, pisarz, publicysta i działacz społeczny) na przełomie XIX i XX wieku. Wychowany na hasłach pracy społecznej, dzieci traktował jak równych siebie, jako partnerów w dyskusji, którzy potrafią wyciągnąć wnioski i zrozumieć konsekwencje swojego postępowania.
Wszystkim dzieciom życzymy by były zdrowe, roześmiane a ich twórcze podejście do świata jakie ujawnia się w wieku przedszkolnym – nigdy się nie kończyło.
źródło:
